Türkiye’nin önde gelen iş adamlarından olan Bülent Eczacıbaşı, yeni çıkan “Biraz Daha Düşünce” kitabıyla ilgili konuşurken çarpıcı sözler kullandı.
Ekonomim’den Gila Benmayor’un sorularını yanıtlayan Eczacıbaşı’nın röportajından öne çıkan kısımlar şöyle:
– Kitabın maksadı iş hayatında edindiğim tecrübelerden esinlenen kimi görüşlerimi ve bu ömürden manalı bulduğum birtakım anıları ilgi duyabilecek şahıslarla paylaşmak. İlgi duyabilecek olanlar ortasında başta iş insanlarının geleceğini düşünüyorum. Öncelikle de genç iş beşerlerine ulaşabilmeyi amaçlıyorum.
– Daima not alarak çalıştığımı söyleyebilirim. Her toplantıda not almam arkadaşlarım ortasında bile latife bahsidir. Merhum Vehbi Koç, birlikte katıldığımız toplantıların sonunda “şu yazdığın notların kopyasını bana da gönder” kaygısı. İş hayatımın başından beri bir anı defteri tutmamış olmaktan pişmanlık duyarım. Fakat ilgimi çeken olayları, hoşuma giden sözleri, beni güldüren latifeleri, öğretici bulduğum anekdotları öğrencilik yıllarımdan beri kesinlikle not ederim. Okuduğum kitaplardan da notlar çıkarırım, altını çizdiğim kısımları bir ortaya toplarım. Bu halde birikmiş olan notlarım kim bilir kaç yüz sayfayı bulur.
– Her işverenin birtakım özel merakları, aklını taktığı şeyler vardır. Örneğin babam Nejat Eczacıbaşı tasarruf konusunda herkese örnek olmak isterdi; ofislerde boşuna yanan ışıkları söndürür, çay bardağı yanında iki küp şekerle getirilirse geri gönderirdi. Bir kezinde kendisine, “stoklar ve alacaklar şişerken boşuna yanan ışıklar ve çöpe atılan küp şekerlerle uğraşmanın bir takıntı olarak yorumlanabileceğini” uygun bir lisanla söylemek istemiştim. “Stokların, alacakların hesabı bütçe denetim tertibinde sorulur.
– Küçük üzere görünen israflarla kimse uğraşmaz” demişti. Benim de kesinlikle birinci bakışta tuhaf gözüken takıntılarım vardır, hatta tahminen de bunların kimilerinin farkında değilimdir, ancak çalışma arkadaşlarım bunları ortalarında konuşuyorlardır ve bunların latifesini da yapıyorlardır. Örneğin “Bülent Bey Türkçe konuşulurken ortaya İngilizce sözlerin karıştırılmasından hoşlanmaz” söylentisi benim aklımdaki gayesi aşarak çok ileriye gitti.
– Düzgün bir muharrir kadar yazı yazabilmeyi, güzel bir fotoğrafçı kadar fotoğraf çekebilmeyi çok isterim. Her şeyden evvel iş insanıyım ve iş insanı olarak tanınmayı dilek ederim. Bunun yanında bana muharrir, fotoğrafçı denmesi beni rahatsız etmez. Lakin koleksiyoner ve filantropist sözcükleri bana bazen farklı manalar tabir ettiği için birinci derecede bu halde anılmayı pek sevmiyorum.